Lees meer in het dagboek september klik hier
2025/08/31 : Burgos – Hornillos Del Camino
Lief klein konijntje had een vliegje op z’n neus
Km : (23) – 28,8
Stp : 35616 – tot: 0,515 mio 😉
↑ : (111m) – 120
↓ : (144m) – 152
Est : (6-7h) – 5h15
Verslag :
Ken je van die momenten dat je wakker wordt met een liedje in je hoofd en er maar niet vanaf raakt? Zie titel. Degoutant.
Vandaag gepland om vroeg te vertrekken, maar daar heeft het meer dan perfect ontbijt roet in de planning gegooid.
Spek, eitjes, bangers, 4 soorten meloen, 6 verschillende soorten hesp/ham en kaas, toastjes, croissants, vers fruit, alle soorten koffie of thee, warme chocomelk, de melk waren ze wel vergeten, toch lekker. Eigenlijk te veel om op te noemen.
Dus om 7h45 hotel uit en 5min op de Camino. 19gr, geen wind.
Na het oude gedeelte van Burgos bereiken we de graanvelden, die net zijn afgedaan. (Of gedorst). Burgos is een van de mooiste steden die ik al ooit gezien heb. Echt een city-trip waardig. De kathedraal van Antwerpen kan zeker 6 keer in die van Burgos.
Zoals gezegd lichtjes bergaf. Het eerste dorpje laat ik links liggen, eigenlijk rechts. Ik zit nog vol van het ontbijt.
Er is wel iedere dag dat er iets een glimlach op m’n gezicht tovert. Afdalen is een vast gegeven. Stilletjes aan ook iedere dag steek ik iemand voorbij, die vertrekt steeds een uur vroeger dan ik, ik begroet ze telkens op een andere manier (vandaag was het de groet van een nar naar de koningin) Ik hoor ze dan nog meer dan 20m verder lachen. Vind ik leuk. Gisteren was er de zonnebloem omgetoverd naar een smily (zie foto). Vandaag ben ik naast een spoorweg aan het wandelen, achter en voor mij niemand. Er komt een goederentrein aangereden. Als hij ter hoogte van mij is, toet toet. Chauffeur, of is het machinist, steek z’n hand uit z’n ràam en steekt z’n duim omhoog.
Awel, daar word ik blij van. OK, misschien stom, maar wie het kleine niet eert is het grote niet weert.
Het tweede daarentegen ’Tardajos, ’geeft ma vers appelsiensap en 2 stokjes met gevulde olijfjes, anjovis en zilveruitjes. Na dit dorp begint ’de klim’. Ligt het aan mij, het weer of was het echt niet zo steil? Na het ’steile’ stuk begint de afdaling naar Hornillos Del Camino. Bovenaan ontmoet ik nog iemand die tegen me zegt; ’nog 2km dus 35min. Ik zeg; ’20min’ ’No way’. Ik aanvaard de uitdaging, trek de riemen van m’n rugzak nog wat aan en begin op m’n geits aar beneden te ’gaan’. 19min sta ik naast het bord van de stad. De persoon is net voorbij de helft.
Het hotel voor vanavond is niet op de Camino, maar 2,5km verderop. Ze hadden wel al laten weten dat ik maar moest bellen, dan zouden ze me komen halen. NOT DONE.
Het is nu 1h, dus zullen we wel te voet gaan. 25min later ben ik in het hotel. Klein dorpje, dus vanavond in het hotel eten, ontbijtje morgen ook.
De gastheer/eigenaar staat erop (en dat doet pijn) dat hij me morgenvroeg wel brengt tot op de Camino…
Het is morgen een 20er, eerst wat klimwerk en vanaf de helft de geit weer uithangen
See you later crocs
2025/08/30 : San Juan De Ortega – Burgos
Will you call my name, if I saw you in heaven ((Eric)
Km : (25,8) – 32,7 (grote stad)
Stp : 39610 – tot; 480033
↑ : 146 – 162
↓ : 294 – 302
Est : (6-7h) – 5h15
Verslag :
5h45 opgestaan, klinkt vroeg, maar gisteren heb ik moeten toegeven aan m’n oogjes om 9h. Dus toch een losse 8h geslapen. 1ls ik dat thuis zou doen, bel ik meteen de dokter.
Vermits dat het ontbijt ondermaats was, den dezen om 7h de baan op alle, de Camino. Ik schakel over op m’n nachtzicht en hoppa. Na 5min kom ik een stel Engelsen tegen, die met de zaklamp de weg aan het zoeken zijn. Ik zeg voor de grap; ’come with me, i’ll show you the way’, ik schakel over op tommekes speed en hoor achter mij zeggen; ’how does he do that?’ Na een kwartier begint het licht te worden en speel ik ze kwijt. Al goed dat er nog een wegwijzer stond.
Gisteren avond in het reso voor het hotel een pasta carbonate gegeten. Een portie voor 3 man. Komt goed uit, want we zijn met ons 3’tjes. Me, myself and I. 😉
Een het spreekwoord zegt; ’eat pasta, walk fasta.
De dorpjes volgen elkaar in een snel tempo op, of ben ik het? In Ages, vermits weinig ontbijt, stop ik voor een stuk worteltaart met walnoten en waarschijnlijk nog vanalles. Doorspoelen met een stevige tas koffie. Ik ga m’n tempo hoog houden want Burgos is een mooie stad, dus de moeite om rustig te verkennen.
De taart was ontbijt, lunch en avond eten ineen, maar super lekker. Volgend dorpje, Atapuerca, een oj. Na 2 dorpjes te hebben overgeslagen krijg ik een hongertje, dus een stuk tortilla met zelfgemaakte ice-tea. Ik zit op het terras vooraan te genieten van het half zonnetje, zoals halve maan, maar anders, en van de stilte. Ik neem en stukje op en om te verifieren speel ik het terug af. Ik hoor niets, dus gsm kapot ;-). Nee, nee, het was ’the sound of silence (S&G).
10h30, ik ben net over half weg. I’ blijf nog even genieten van de stilte, af en toe wel onderbroken door tik tik tik tik. De caminianen met wandel stokken.
Ik check even m’n teller en die ’zegt’ 5,4. De stilted wordt nogmaals onderbroken door muziek. Deze keer door een cd met spaanse gitaar. Rustig, dus ik blijf nog even luisteren. Ik kom helemaal tot rust, was ik al ze. Een beetje bewolkt en 1a2 bf. Ik begin te rekenen en besef dat ik in de komende dagen in de helf van de Camino zit en morgen m’n 500000 ste stap zet. Ik ga het anders formuleren vanaf nu. ’t zal 0,5 mio worden. Allee, genoeg gezever, we moeten nu naar boven tot aan het houten kruis, dan downhill all the way. ’t was inderdaad weer een klim van formaat, maar met een temp van 22gr goed te doen. Naar beneden gaan over grote vastliggende seen is nog steeds mijnen meug, dus hoppa.
Er staan beneden enkele caminianen op hun gsm te kijken. ’t was moeilijk want je kon recht of links. In mijn tekst van Santiogo ways stond dat links de originele was en rechts een nieuwe. Ik overleg even met een mede caminiaanse en and als ze de tekst las; ’ i’m going right’. Ik zeg nog; ’let’s be original and go the right way’. Ons beiden tempo komt ongeveer overeen en we bereiken de voorstad van Burgos vrij snel. Dan volgt en heel saai stuk door een industries terrain met een brick een tegelwinkel,….
We bereiken Burgos, ik dacht dat het hotel achter de hoek was. Steeds als ik de stad van het hotel binnen ga schakel ik m’n gsm in om niet verloren te lopen in de kleine straatjes. M’n gsm zegt met een smily, nog 4,5 km. OK, wat m8et, moet maar. Dat is dan morgen een paar km’s minder. Er wordt aan m’n rugzak getrokken’ ikdraai me om en stond klaar om op iemands … te slaan. Bleek een mede caminiaan te zijn uit Australia, Sidney. ’how ya doing mate?’ Dus die 4km is snel voorbij gegaan.
Leuk hotel net achter de hoek van plaza mayor en de indrukwekkende kathedraal. 20euro ingang laat ik even opzij liggen, en vermits het nog geen 3h is, gazpacho. Vanavond is alles om te eten pas open om 8h. Morgen iets meer zon en 23km. En naar beneden tot op 4/5de van de wandeling van even 111m naar boven om dan meteen terug 100m naar beneden tot in Hornillos Del Camino.
Wright y’all tomorrow.
2025/08/29 : Belorado – San Juan De Ortega
Walk, Tom, Walk, (Want lopen met rugzak, ni makkelijk)
Westenwind, westenwind (Dana)
Km : (24) – 29,7
Stp : 36050 – tot: 440423
↑ : (392) – 403
↓ : (154) – 162
Est : (6-7h) – 5h
Verslag :
M’n ochtend routine afgewerkt en even naar buiten gegaan om het weer te checken. Koud 18gr en ik moest me vasthouden aan de takken van de bomen. Zeker 48 beaufort ;-).
En ja, een westenwind, de richting dat we uit moeten. Dus vertrekken we met de jas aan. Ontbijtje, ja, met ….
Shouted schoenen aan, de hoge en 8h stipt weer de deur uit. Vermits het hotel op de Camino ligt, niet erop, maar er vlak naast, tellers op 0 en stappen maar.
We moeten wel schuin naar voor leunen om niet achteruit te vallen. En ja, 18gr is koud. Vandaag is het meer klimmen dan dalen, dus de warmte zal wel komen.
Na een uurtje is het van 48bf naar28bf gezakt, maar nog geen zon. Ik zie in de verte de berg die we over moeten en krijg het ineens warm. De originele pilgrims waren blijkbaar ook niet de slimsten. Rond een berg gaan zat er niet in, never, erover gvd. Ik reken uit dat door minder pauzes te nemen (buiten te koud en binnen te veel lawaai) rond 14h in San Juan zal aankomen. Het volgende dorpje laat ik dan ook aan mij voorbij gaan, want er staat een stevige klim op het programma. En ja hoor, 1h30 klimmen ts 10 en 14%, en zweten maar. Een lokale ondernemer (ik weet niet of de spaanse overheid hier iets van weet) staat bovenaan met koffie, thee, frisdrank en watermeloen. Dus die laatste is voor mij. Vocht. Door z’n radio ’neh nah na nah’ een van de liefelings liedjes van Lil. Ik zeg ’belgica’ hij zegt ’sisi, vaya con dios, Dani klein, manneke pis’ duidelijk ook fan. Lil en ik hebben Dani live zien optreden in een klein cafe in de buurt van Bennisa.
Nu nog een zeer saai stuk van 7km, plat over een brandweg. Het dorp San Juan is zo groot dat je aan de ene kant een sheet laat, ze het aan de andere kant kunt horen…..
Om de sleutel van het hotel te krijgen moet je naar bar Marcela. Daar doen ze de hele uitleg en sturen u naar de andere kant van de kerk, dus andere kant van het dorp.
Leuke hotelkamer, uiteraard weer met dezelfde gasten als de afgelopen week. Er staat nog een windje en de zon komt erdoor. Dus tijd voor een waste. Er sttat buiten een was lijn, dus snel droog.
Vervolg daad;
Ik wandel door een van de 3 straten vanget dorp op zoek naar een resto voor vanavond, er is er ook 1 net naast het hotel, maar je weet maar nooit. Op 40m afstand zie ik een jonge vrouw met een man van rond de 50 stappen. Wat me opvalt is dat hij serious mankt. En haar herken ik van ergens. Mar m’n geheugen staat op Camino modus. Ze ziet me, laat haar hand Los en rent naar mij, yep, Kristel. Ze springt in mijn armen, draait zich om en roept; ’daddy, daddy, this is the guy I was talking about’. De man, Jack, veegd z’n verontwaardiging van z’n gezicht en komt, duidelijk in pijn naar me toe. Neemt m’n hand; ’thanks sir for what you did for my daughter, she can’t stop talking g about you, she even called her mom to tell the story, you are such a nice guy. How much was it for the thee, you made her camino? Grapjas.
We pretend nog wat verder en het blijkt dat de Camino al lang vastligt voor hen, maar hij topsporter en is 3 weken geleden door z’n knie gezakt. Dus Kristel doet de Camino te voet en Jack rijdt van hotel naar hotel. We nemen afscheid, Jack drukt mij nog eens de hand; thank you again, sir. (De titel be altijd me wel, Sir Tom ;-)). Een knuf van Kristel en wijlen weg. Ze roept nog na; ’buen camino and maybe we see you in Santiago.
Ik vond het allemaal wat overdrive, maar ze kunnen maar gelukkig zijn.
Dus ik de eerste bar binnen voor een cerveca.
Nu de was afdoen en iets eten
Morgen een 35er, dus vroeg in de veren
2025/08/28 : S D De La Calzada – Belorado
Like a walk in the parc (een groot dan toch)
Km : (22,3) – 29,9
Stp : 37240 – tot: 404573
↑ : 302 – 314
↓ : 179 – 182
Est : 5-6h – 4h15
Verslag :
Gisteren avond, sephia met salads en rijst gevolgd door cheese cake. Moet kunnen.
Tijdens het ontbijt de grootste croissant gezien. Zeker 30cm doorsnede.
7h45, rechts voorbij de kerk en, poef we zitten op de Camino. De eerste 5,4km worden ’rustig’ afgestapt op 1h. Nog1,3km tot aan het eerste dorpje.
Dus vers appelsiensap en wat pistachio nootjes. Tijdens het wandelen merk ik dat m’n benen kan afwisselen, ja, dat noemt wandelen. Maar sommige dagen is m’n linker been dominant en soms het rechter. Zolang ze overeen komen is er niets aan de hand. Tijdens 45978.0
m’n pauze begint het te regenen.
Voor ik het vergeet, ik kan m’n travels verderzetten, gisteren nog een japanse supermarkt binnen gegaan en heb de japanse variant van labello gevonden. Libosan.
In het volgende dorpje is er een waterval, drinkbaar water, de overloop komt direect in een stenen bak van 7m lang, 50cm breed en 60cm diep. Vol met goudvissen….
Schuin over de fontijn serveren ze vers ananas sap, dus een leuke afwisseling met oj.
Er komt een vrouw naar mij en zegt; ’nogmaals bedankt voor het gouden advies’, m’n geheugen slaat op hol, en denken maar. Tot ze naar haar linker been wijst en zegt, ’het is al duizend keer beter. Rond 12h15 stap ik Belorado binnen, leuk hotel met de Camino aan de voordeur. Morgen is het weer een klim dag, dus goed dat de spiertjes eens kunnen rusten.
Voor vanavond al een resto gevonden. Pelgrims menu met keuze uit 6 voor, 6 hoofd en 4 nagerechten. Ik ga voor gazpacho, kip frit met salads en choco mousse. 18euro met drinken bij.
M’n 2de stempelblad is ook al vol.
Ik zit verslag trouwens te typen voor het hotel met pistachio nootjes en een cerveca. Verschillende caminianen stoppen hier om de weg naar hun hotel te zoeken. I’ heb vande gastvrouw een kaart gekregen van het dorp, dus ik ben locale gids. Allee, ik doe alsof.
Ik zou het gewoon kunnen worden.
Nog enkel een bericht van meneer de uil;
Oogjes dicht en snaveltjes toe ;-).
2025/08/27 : Najera – S D De La Calzada
Je beseft pas dat het goed fout gaat als je ’s morgends 7h30 een toastje voorziet van olijf olie, camenbert, schimmelkaas, tomaat stomp en een snee iberico ham. Ze hebben mensjes al voor minder weggestoken… Wat alles goed maakt is op een knopje drukken en de appelsienen verdwijn en er komt sap uit een darmpje.
Km : (21,5) – 30,7 stad verkennen en eten zoeken meegerekent
Stp : 37840 – tot. 367333
↑ : 355m – 350m
↓ : 199m – 204
Est : 5-6h – 4h45 : pauzen niet mee gerekend.
Verslag :
Hotel uit, links, en we zitten op de Camino. We gaan voor een rustig dagje, 20,6km, met temperaturen tot de helft van gisteren. Dus lichtere rugzak door minder vloeistof. Kwa hoogtes en laagtes valt het ook goed mee. Aan het tempo van 5,4 km/h zou ik ’s middags al aan het hotel zijn en dat in een klein stadje met een lange naam. Santo Domingo De La Calzada. (Kortweg: SDdlC). Na een uurtje stappen, eerste dorpje Arafra, dus ook eerste pauze. Ik mik op drie pauzes en aankomen in SDdlC rond 14h30. Vers appelsiensap een glas melk en olijfjes. Misschien niet de combinatie om rond 9h15 te degusteren, maar het smaakte, dus …. Max temp vandaag 23gr, dus t-shirt en jas aandoen als ik ga zitten. Genoeg gezeten en nestels terug vast gedaan, hop n1ar de volgende. 2h later kom ik iemand tegen, had hem gisteren ook al gezien, die echt, maar dan echt kapot was, waarschijnlijk gisteren tot het literate gegaan en niet wetend dat vandaag een uitloop dag was met normal temperaturen. Ik wandel even. Wat rustiger en zeg hem dat er op 0,5km een bar is waar we even kunnen bijkomen. Ciriana is de laatste stop voor SDdlC. 2,5 km verder. Dus ik maak er mijn lunch break en hou Jack in de gaten. We babbelen over koetjes en kalfjes en ik zorg dat hij genoeg vloeistof binnen krijgt. Na een klein uurtje komt er terug wat kleur en ik vraag hem of hij het zal halen, anders taxi. Niks van. Hij betaald mijn lunch en zegt dat zonder mij hij het niet gehaald zou hebben. Het woord engel valt ook. Voila, weer eens een goede daad.
Ik begin stevig door te stappen, anders haal ik 14h30 niet ;-). Ondertussen is het aan het motregenen, of toch niet. Half tussen de twee bestaat zeker niet? Ik kom uit de wijngaarden in zie verschillende jaguars, audi’s, bmw’s, ferrari’s, …. Wat is dat? Iets verder de ingang van La Rioja golf club. Nog iets verder door, inderdaad, mooie groene grasvelden met mannen gekleed in rare tents.
Ik kom aan hotel om 14h15. En krijg van gastvrouw de hele uitleg in het spaans en aan een tempo, bljjkbaar zoals iedere spanjaard. Ze zou hamlet kunnen afhandelen in 2min.
Bij het binnen wandelen van het dorp heb ik al een resto gezien voor vanavond. Griekse sla met feta. Na m’n douche ga ik daar alvast een cerveca drinken. Aan de andere kant van het straat komt Jack voorbij gewandeld steekt z’n hand omhoog, legt z’n hand op z’n borst en groet mij bedankend. Hoppa, ik kan weer met een gerust hart slapen straks.
Sleep tight, don’t let the bed bugs bite….
2025/08/26 : Logroño – Najera
+30km in temp +45gr : te zot.
Maar we zijn er , ’in your face’
Km : (29,7) – 34,9
Stp : 43692 – tot. 329403
↑ : (418m) – 420
↓ : (315m) – 327
Est : (7-9h) – 6h30
Het was veel te warm, dus regelmatig even in de schaduw drinken.
Gemiddeld verbruik van vloeistof 1l/6km.
Verslag :
Een ontbijt van formaat, spek met eitjes, gebakken courgette, gebakken tomaat, cornflakes, croissant met extra olijf olie, met iiteraard tomaat mengsel.
M’n dagelijkse procedure om m’n kousen en schoenen aan te doen duurt nog maar 5min, maar is het belangrijkste van de dag. We vertrekken stipt om 8h vanuit het hotel en zijn 10min later terug op de Camino.
Dat zal morgen wat anders zijn :-), de Camino passeert het hotel. Na een half uurtje, nog steeds in Logron, begint de temperatuur al flink te stijgen. Ik schat 25gr. Na 3 a 4km zijn we buiten de stad en wandelen door een mooi park waar inheemsen hun dagelijkse wandeling of loopje doen. Veel ola, buenas diaz en buen camino later komen we aan een stuwmeer. Ik zou eigenlijk een toilet moeten hebben en kijk daar, een perfect onderhouden toilet complex. Het stuwmeer wordt niet meer gebruikt voor het opwekken van elec, maar voor recreate en bij brand, een plaats waar helikopters water kunnen halen. Doet me denken aan het verhaal van die duiker die ze met volledige uitrusting hebben terug gevonden in het midden van een afgebrand boss in Canada. Verkeerde plaats op het verkeerde moment.
Verder door wijngaarden (lees geen schaduw) met stijgende temperaturen. +40gr. Af en toe staat er kraan met drinkbaar water, dus flesjes terug opvullen en m’n klak ook. Die wordt dan netjes op m’n hoofd gezet. Even koud, maar na 10min terug droog. Voorbij het stulpje van diegene die ruim 85% van de rioja wijngaarden bezit. Klein is niet het woord. Ze zijn hier een nieuwe snelweg aan het aanleggen en de familie heeft een eigen af- en opritten complex.
Bijna halfweg, dorpje Navarette. Weliswaar weer op een bergje. Leuk, weeral, de Indonesia hebben allemaal een zwembad in hun voortuin. Maar natter zouden we er niet door worden. Verder naar de kerk, niet voor de kerk, maar net zoals in Belgie staan de caffees niet ver weg. Het is nog te vroeg om te eten, dus een koude Aquarius en flessen bijvullen met water. Even afkoelen en hoppa. O, ja, ik had gisteren een groene punt paprika gekocht, dus die als snack opgegeten. Ik kreeg wel beziens, maar morgen loops iedereen op een paprika te knabbelen. De hitte trousers hoort erbij, die us nu +45gr. Ik drink meer dan ik kan bijtanken. Na enkele km’s komen we aan in het laatste dorpje voor eindbestemming. Sotos. Ze hadden daar gazpacho, dus dat met extra olijf olie en een paar ijsblokjes, namie namie. De laatste km’s I de hitte. Ik reken uit dat het nog een half uur is. Door de warmte nuet echt opgelet, maar plots verdween de zon. Ja, inderdaad wolken. 1lin later grijze wolken, nog een min later, drup, drup, drech. Dus aangekomen in hotel nat tot op het vel, en deze keer niet van het zweet. De receptioniste bracht meteen een handdoek. Ik naar m’n kamer voor vannacht, wat een paleis…
Ze wist ook te zeggen dat er achter de hoek een goede tapas bar was. En inderdaad, niet slecht, en voor 13euro kan je niet sukkelen.
De temperaturen gaan in de volgende dagen dalen, al goed, want dat was niet plezant.
Nu het Trieste nieuws, morgen ga ik nog wandelen, want het is een kortekke, dan zal i’ moeten opgeven want m’n Labello is bijna op 😉 😉 ;-). Geen speaker van.
Trouwens een feit (bron; receptioniste) van die geen die op dezelfde dag als ik in st Jean zijn vertrokken zijn al bijna 20 % naar huis.
Een dag niet genoten, is een dag niet geleefd.
Carpe Diem.
2025/08/25 : Los Arcos – Logroño
Zweetjes dag… 35km met temperaturen boven 32gr in de schaduw
Been there done that. Phoehaa, eat that.
Km : (27,5) – 35,5 nog wat in’t stad rond gespookt
Stp : 44411
↑ : (335) – 340
↓ : (394) – 400
Est : (7-8h) – 5h30, wat meer drink pauses gedaan.
Verslag :
7h30 vertrokken na een ontbijt, ja, met tomaten. Het is al 23gr. Een uurtje later komt de zon piepen vanachter een berg. Poef, 28gr. Ik drijf het tempo om om zeker vanmiddag niet te lang in de zon te moeten stappen.
10h30, een lekkere 30gr in de schaduw. We zijn net op de helft van de wandeling van vandaag. Vele olijfboompjes langs de weg, maar nog niet rijp.
11h45, Viana dorp. Afzien om daar te geraken, de laatste 3km was door wijn velden, maw, geen schaduw en omhoog. 32gr in de schaduw, ik schat +40gr in de zon. Ik stap voorbij de eerste 2 cafe’s. Die zijn meestal duurder. Het derde cafe ligt op een pleintje met een fontein in het midden. Dus m’n handoek uit m’n rugzak, onder de kraan en op m’n kop. Een halve liter cerveca, met ijsblokjes. (Sorry, was nodig). Vele caminioten komen hun hoofd onder het water steken, is niet goed, want dan koel je te snel af….
Ik beslis om hier even te bljven tot m’n interne temp genoeg gedaald is. Nog maar 8km te gaan, maar wel door open velden. Ik zorg dat al m’n flessen gevuld zijn met koud water en een tablet met isotonen. Het einddoel is in zicht, maar dat was vanochtend ook al. Het komt maar niet dichterbij, dus zullen wij naar daar moeten. Ik merk dat in ieder dorp sinds Pamplona stevige hekwerken staan. Blijkt dat ook daar ’running with the bulls’ gedaan worden.
Sinds dag 1 op de Camino merk ik dat m’n ogen enorm tranen. Heb ik dan ergens verdriet dat ik niet weet? (Urbanus). Nee, het blijkt dat het komt van het zweten.
Goede daad van vandaag. Ik zie iemand stappen met haar linker kuit zo rood als een gekookte kreeft. Uiteraard links want we stapen van oost naar west. Dus de middag zon is altijd links. ik vraag wat ze smeert. Een dikke 20+. Ik geef ze wat van mijn 50+ en de raad om dat ook te kopen en bij aankomst in haar hotel 5min onder koud water te spoelen. “You are such a nice guy. Ikke, I know”.
Voor de rest ben ik blij dat ik m’n rechter wijs vinger mee heb genomen. Die spreekt vloeiend spaans. Voorbeeld; ik sta in een taberna, linker wijsvinger gaat omhoog. De rest van de fingers zijn verlegen en stoppen zich weg. Dan gaat de vinger richting spaanse omelet en de serveerster verstaat het perfect.
We trekken verder naar Logrono, meestal berg omlaag, maar het laatste stuk bergop over asfalt. Als de asfalt aan je schoenen blijft plakken, dan weet je dat het warm is. Heel de dag loopt onze spaanse zanger mee, al zingend. Hij wil er niets voor hebben. Het schijnt een fenomeen te zijn. Hij wandelt van st Jean naar santi en terug. Telkens weer. Volgens sommigen de lotto gewonnen en hetgeen is dat hij wil doen, volgens anderen heeft hij ze alle 6, maar mist het plastiekje om ze samen te houden. Een van z’n liedjes is vogelen, canteren van de gipsy kings.
Het laatste stuk was afzien, niet door de km’s, maar door de warmte. Goed nieuws, vanaf overmorgen terug koeler.
De teller staat op 285801, dus morgen over de 300t.
Ik heb een jazz zender gevonden, dus lekker luisteren en spelletje spelen op de pad tot de oogjes dichtvallen.
Tot de volgende keer maar weer.
Toodles
Met Vriendelijke Groet,
Tom Geybels
2025/08/24 : Estella – Los Arcos
Greetings vanuit Los Arcos en ja, het begint te lukken, 5km/h.
Km : (21,6) – 24,6
Stp : 31400
↑ : (321) – 343
↓ : (301) – 317
Est : (5-6h) – 4h15 (veel pausjes genomen om te drinken)
Gem : 5,15 km/h
Verslag :
Feit : Naar boven gaan met een temp van + 32gr is niet echt aangenaam.
Even terug naar gisteren; nog eens 4200 stappen gedaan om iets te gaan eten. Ts 17h en 19h is alles dicht.
Maar niet getreurd, pelgrims menu. Bestaande uit een grote portie spag bol, gevolgd door fish en chips met sla en dessertje en een cerveca.
Bij vertoon van de Camino stempelkaart, alles voor 13euro. Gaan we niet voor sukkelen he.
Na het ontbijt vertrek ik voor een zonnige dag. Het is dan een lekkere 17gr, maar dat worden er al snel 24 en rustig naar de 32, in de schaduw.
Ik was erop voorzien met extra water en gesmeerd, eerst met sb creme 50+, dan met 20+, dus 70+. Of werkt dat zo niet? ;-).
Vandaag is de dag dat we de wijn fontein tegen komen.
Gisteren, tijdens m’n pelgrims maaltijd aan de praat geraakt met een ’local’.
Hij wist me te zeggen dat het morgen, dus vandaag, heel warm ging worden. De fontijn is een kraan en is het onderste uit het vat, verdunt met water, gefilterd. De enige garantie dat ze geven is dat je hoofdpijn zal krijgen. Na een tijdje in onze conversatie bleek dat hij al meer dan 20 jaar daar werkt. Dus een verwittigd man is er veel meer waard. Ik heb er dan maar gewoon een foototje van getrokken.
Rond 10h30 merk ik dat ik, zelfs berg op over m’n 5km/h ga, dus ook te veel tijd in Los arcos zou hebben (ik ben al over het hoogste punt en ver voorbij de helft), dus taberna in voor spaanse omelet met gazpacho. Ik hoor tok, tok,…,tok,tok, en het was geen kip. Bleek er een tennisveld achter de hoek te zijn. De zotten, met 31gr in de schaduw, en een tennis veld in volle zon!!!
Allee, na m’n uurtje vertrek ik maar weer. Het zal er niet kouder op worden.
En inderdaad, ni te doen. Moest nu lukken dat net de tocht van vandaag door velden ging. Geen enkele schaduw plek. OK, die van mij, maar die ging altijd lopen.
Normaal gezien drink eerst een cerveca als ik aankom in het dorp, nu was het eerst een koude douche nemen, dan cerveca. Vanavond weet ik al waar ik ga eten. Op een slordige 100m van het hotel.
Morgen gaan we los over de 250000 stappen op de Camino.
Toch ook nog even vermelden dat m’n broer, Nick, vandaag 60 wordt. (Haha, hij zal het graag horen 😉 ).
Ik had hem een sms gestuurd ter filiciflapstaart, en kreeg er een super eentje terug, thx.
Voila, we ronden af voor vadaag. Morgen zware dag met veel zon, veel hoogtes, dus half uurtje vroeger vertrekken.
Met Vriendelijke Groet,
Tom Geybels
2025/08/23 : Puente La Reina – Estella
YO, de mannen, een vrouwen ook natuurlijk.
Km : (22) – 26,3
Stp : 32702
↑ : (352) – 362
↓ : (272) – 287
Est : (5-6h) – 4h30 (zonder rust)
Verslag :
Gisteren avond lekker gegeten. ’t zal wel moeten, want vandaag is weer een dag van ups en downs. Op fysiek vlak dan. Niet zoals gisteren.
Vrij goed geslapen. Ontbijt was niet veel soeps, wel yoghurt, toast, olijfolie, thee, chorizo, vers fruit, kaas,…. maar geen soep.
Eerst even spaanse les; oeps, mooie dia’s, wandel ze is in het Spaans, ola, beunas diaz en buen camino.,
Vertrekken doen we om 8h30. Ja, ’t is weer maar 22km. Weliswaar weer omhoog en omlaag. Hoge stappers.
Hotel uit, rechts, links en rechts om aan de brug ’Puente La Reine’ me terug te vervoegen op de Camino. Vandaag ga ik me nogmaals proberen in te houden. Zo kunnen de spiertjes en vlies een beetje recupereren. Wat me meer en meer opvalt is dat in de late namiddag, tijdens het verkennen van het dorpje van de dag veel mensen naar me zwaaien, duim omhoog. Zijn dat caminianen of caminioten?
Vrij vroeg vertrokken want het gaat vanmiddag tot 28gr worden, en dan wil ik voorbij het hoogste punt zijn.
Het eerste stuk was idd steil, maar het ging goed. Ik heb vanochtend m’n hemd in big bag gestoken en vervangen met een T-shirt. (Goeie beslissing).
Tijdens de klim begin ik een liedje te bedenken; ’Camino, Camino, camino’ maar dat trekt te hard op Rocco.
Na de top, naar beneden en krijg door dat ik verval in m’n gewoonte en zelfs met berg op haal ik een slordige 5,3km/h. Dus handrem erop. Dit in de vorm van een taberna. Serveerster ziet dat ik psoriasis heb en voor de volgende 5 min krijg ik een lijst van wat goed is en wat niet. Tomaat goed, brood niet. Jojoba olie ook goed.
Dus na m’n ijskoffie bestel ik een zelfgemaakte gazpacho, super lekker. Ik zit rustig buiten in de schaduw om naar de voorbij stormende caminianen te kijken. Ik haal die straks toch weer allemaal in.
Nu komt het moeilijkste van de dag; ’is het donderdag?, zondag?. Ik raadpleeg even m’n gsm. ’t Is zaterdag. Dat zag ik niet aankomen ;-). Jaja, niet simpel hier ze…
Dan maar verder stappen, down-hill, dus veters wat aantrekken en hoppa. Ik daal terwijl de temperatuur stijgt. 29gr. Aangekomen in Estella en voor dat ik naar het hotel ga, bestel ik op een terras een pintje, kwestie van het verloren vocht aan te vullen. Hotel achter de hoek en een eerste was is een feit. Eigenlijk nog niet nodig, maar tijd genoeg en er staat een ventilator op de kamer. Dus straks alles droog.
toodles en tot morgen.
P.s. sebiet het stad nog verkennen en iets eten. Die km’s tel ik er morgen wel bij.
Fotootjes komen eraan.
2025/08/22 : Pamplona – Puente La Reina
Buenos diaz, todos
Km : (24) – 27,1
Stp : 33243
↑ : (419) – 433
↓ : (523) – 530
Est : (6-7h) – 5h (pauses niet meegerekent)
Verslag :
In de planning stond vandaag een rustige dag. (Lees ’stond’)
Laat ons beginnen bij het begin. Dat ik vroeg opsta om rugzak en big bag in te laden ga ik er nooit meer bijzetten, dat is iedere dag hetzelfde. Vandaag een stevig stuk naar boven, dus hope stappers.
Het ontbijt kon tellen. Vers getoast frans brood, geen stok, ik voorzie het met een laagje olijfjes olie, gevolgd door een tomaten puree om af te werken met iberico ham.
Yohurt met zelfgemaakte honing. Thee met dezelfde honing. Vers geperst appelsiensap. Dat kan tellen.
Ik’ zag dat het goed was, tot de gastheer me even meenam naar buiten. ’zie je die berg? Als je daar opstaat, steek dan even je hand op, dan zal ik terug waaien’. De moed zonk in m’n schoenen. Toen nog m’n teva’s.
Bewolkt, 19gr.
Allee, vertrokken en na 15min sluit ik me terug aan op de Camino. Veel mensjes. Pamlona is ook een gekende vertrekplaats. Pittig stuk naar boven, maar cavakes. Eerste stopplaats, kijk even op m’n stapenteller, Dorie 5,2km/h. Daar gaat m’n voornemen. Ik las hier even m’n eerste pauze in.
Eerste goede daad vandaag (ik hou de stand niet meer bij), er zit een jonge vrouw (25j) op de kerkmuur, zonder mouwen, korte broek en een klein rugzakje. Duidelijk vergeten dat hoe hoger je gaat hoe kouder het wordt en ook meer kans op wind. Ze zat uit haar vel te bibberen. Dus ik, zonder nadenken (ja, das makkelijk voor mij) rugzak op de grond, m’n jas eruit genomen en bij mezelf aangedaan. Ik was in m’n hemd, nat van het naar boven stappen. Geen valling krijgen nu he. Ik tast dieper in m’n rugzak en neem m’n fleece eruit, leg het over haar. Omstaanders knikte met veel erkentenis. Kristel keek me aan met een dankbare blik. Ik vraag haar of ze even op m’n rugzak wilde letten. Meer dan ik knik kwam er niet uit. Op 10m verder een winkel/cafe/broodjesbar en nog vanalles. M’n klak had het begeven, dus nieuwe gekocht, een banaan en m’n oog viel op een apperaatje dat warme koffie en thee spuwt, dus waarom niet (0,7euro). Ik overhandig die aan Kristel.
Wordt vakkundig opgedronken en m’n fleece terug in de rugzak. M’n dag was weer goed. Een dikke knuf, en ik weer op weg. Laatse stukje klimmen, dan down-hill only. Rond 12h in een dorpje een tapa-bar tegen gekomen. Ik had toch nog veel tijd, dus spaanse omelet en een portie gekoelde watermeloen gaan lekker binnen. Vermits ik van de top al 200m ben gedaald en het zonnetje haar ding doet (25gr) gaat die meloen er lekker in. Daling verder inzetten doe ik op mijn manier, als een berggeit, naar boven gaan is eerder als een bergolifant ;-). Ik krijg te horen van een oudere man, die even een pauze nam, ’wow, ik ben jalours’. Weer een smile op m’n gezicht. Kom mensjes tegen die op hun gsm binnenwegen aan het zoeken zijn en ook mensjes die het nodig vinden om muziek op hun gsm af te spelen, zonder hoofdtelefoon…. (schotten).
Nu komt het;
Ik herriner dat ik nog een banaan heb, dus de volgende boomstronk word door mij ingenomen. Een prachtig uitzicht op het dal. Dat is de eerste moment dat ik ’heel’ stil word op deze Camino. (Misschien door dat ik Kristel heb kunnen helpen, misshien door het compliment, misschien dat het eigenlijk allemaal goed gaat, of een combinatie van verschillende?
Rest mij enkel nog jullie een prettige dag te wensen.
Morgen gaan we over de 200000 stapjes tijdens Camino.
Nothing compared to U. (Sinaed)
Foto”s volgen straks, nu even gaan eten.
Met Vriendelijke Groet,
Tom Geybels
2025/08/21 : Zubiri – Pamplona
↑ : (72) – 94
↓ : (148) – 162
Est : (5-6h) – 4h Camino, de rest is Pablona.
Gem. – 5,55km/h
Verslag :
Zet 4 Amerikanen, of 4 Spanjaarden aan de ontbijt tafel, en van denken komt niets meer van.
Vandaag een rustige dag. Niet veel hoogte verschil. 8h stretch, ik kijk naar buiten en het regent pijpenstelen. Toch maar bolleke voorzien van zb creme want ’rain is liquid sunshine’. De wandeling is afwisselend naar boven, plat en naar beneden. Ik hou het tempo hoog, dan heb ik meer tijd in Pamplona.
Ik had vandaag gekozen voor m’n lage stappers. Een goede keuze. Rond 11h, al flink voorbij de helft, komt het zonnetje eindelijk piepen. Dat gaan we niet ongezien voorbij laten gaan en lassen een pauze in. Help een oudere persoon z’n poncho terug goed te leggen, eet een beetje en drink m’n bus leeg. Ik schat een uurtje tot Pamplona, dus geen stop meer inlassen. En inderdaad, een uurtje later sta ik in het centrum van de stad. Even naar het Camino centrum om een stempel te halen. Huis ernaast maken ze verse sluch van vers geperste citroenen, dus…. Pamplona is enorm druk, dus info center binnen gegaan om een kaart van de stad te krijgen. Het hotel ligt een stuk buiten het centrum. Vraagt de persoon achter den toog of hij een taxi moet bellen. Grapjas. Ik ben ondertussen een caminioot (trekt een beetje als idioot, maar dat is het ook).
Het is me ook opgevallen dat de spanjaarden veel fouts doen, ze zeggen alsmaar Ola. En ze vragen ook altijd naar mooie dia’s!!!
Hotel was moeilik te vinden, maar m’n schelpje om m’n rugzak heeft een buurtbewoner aangezet om me te begeleiden. Hij heeft al vele Camino gedaan over heel de wereld en vindt Antwerpen de tofste stad van allemaal.
Het vertrek van morgen ligt op nog geen 5min wandelen van het hotel. Meegenomen.
Dan op zoek naar eten. In het centrum van de stad, honderden restaurants, hier 5 (KFC, domino’s, 🌮 🔔, een te chick restaurant en een taberna. Dus die laatse, ze zijn een sepia a la plancha armer.
Morgen terug de hope stappers aan omdat het weer veel omhoog is en de lage stappers krijg ik tegen morgen vroeg niet droog. En stappen met natte schoenen is een no-go.
Rest me alleen nog te melden dat, door het snel afdalen m’n beenvlies van zich laat voelen. Pech voor het beenvlies, het zal nog wat weken naar mij moeten luisteren. Ook wat schaafwonden aan de knieen wegens het opdrogen van de klets natte broek. De naad wordt harder en schuurt alles kapot. Maar de locale farmacia had daar het juiste zalfje voor.
I guess i’m on my way. (Lionel Richie)
Toodles
2025/08/20 :
Roncesvalles – Zubiri
Howdy folks,
Km : (21,9) – 23,4
Stp : 29787
↑ : (217) – 289
↓ : (633) – 620
Est : (5-6h) – 5h met 1h pauses (anders had ik te vroeg in’t hotel geweest)
Verslag :
De nonnekes hebben mij vannacht gerust gelaten. Wel een beetje stijfjes, maar dat is maar voor de eerste km.
Eerst even dit. Als ik m’n teksten herlees vind ik regelmatig een vout ;-). Dat is auto correct, maar blijkbaar niet zo correct. (Sorry)
Besef nu;
* dat ik werkelijk de Camino aan het doen ben, wie had dat gedacht?
* dat TOP materiaal van groot belang is, en geen luxe. Nog geen 1 blaar en de rugzak draagt geweldig.
Nu genoeg gezever;
Vanochtend, na meer dan 7h slapen (jaja, dat is al jaren geleden) bedje uit, douchke, rugzak en andere zak inladen en ontbijtje nemen. Buffet vorm met verse fruitsla, cereal, vers fruit, chocolate broodjes, ….
Buikje vol, stretchers (niet de schoenen) en wijle weg rond 8h. In de regen weliswaar. Maar de blauwe lucht laat niet lang op zich wachten. 90% off-road, omhoog 4km/h, plat 5,4km/h en naar beneden 5,9km/h. Ik reken uit dat ik aan dit tempo in Zubiri rond 12h aan kom. Dus regelmatig een pauze in lassen, van het zonnetje genieten is dan ook de boodschap. Onderweg doe ik m’n 2de en 3de goede daad. 2de door iemand m’n extra waterfles te geven, hij had het echt nodig. Zo uitgedroogt als een rozijn. 3de door iemand en compeet plakker te geven. Ze nam meteen haar geldbuidel. Heb ik maar even afgewimpeld. Ondertussen tellen we tussen de 24gr en de 26gr. Meestal wel in de schaduw van de bomen. Toch bolleke en armen voorzien van wat creme.
Onderweg weer eens een food-truck. Ik had tijd, dus een colaatje.
Ik passeer m’n 100000 stap deze reis (Pelgrimage)…. Ik denk even terug aan de vele wandeling, die we gedaan hebben in Oostenrijk, waar iedereen je begroet met ’Auf wienerschnitsel’ hier is het ’buen Camino’.
Het valt me op dat alles heel proper is tijdens de wandelingen. De caminianen zijn een proper volk en nemen al hun afval mee tot de volgende vuilbak, die trouwens op elk kruispunt met de openbare weg talrijk aanwezig zijn.
Mooi hotel, maar wat vreemd is, in Zubiri komen dagelijks honderden caminianen slapen, maar zijn maar 2 restaurants en 1 ervan sluit de deuren om 17h. Ik heb dat ander dan maar genomen en een lekkere spaget met kaas gegeten.
Om de Frank te citeren ’You never walk alone’.
Morgen rond 7h30 ontbijtje prikken en dan richting Pablona. Ik hoop dat er geen stieren meer rondlopen.
P.S. heb sinds ik op de pbl1 ben vertrokken al meer dan 15l vocht in m’n mond gegoten en tijdens de wandelingen nog nooit een pit (pis) stop moeten maken. Het komt er allemaal uit in de vorm van zweet.
Wat een prachtige wandeling.
Peet heeft wat foto’s op de web geknald, dus geniet. Als ik thuis kom zal ik wel filteren.
Ben trouwens tussendoor een mooie tekst aan het schrijven. Maar die is voor in Compostella.
Ik schrijf (type) morgen het vervolg.
2025/08/19 : St Jean Pied de Port – Roncesvalles
Dag vriendjes, vriendinnetjes,
Km : (24,7) – 26,7
Stp : 33357
↑ : (1282m) – 1352m
↓ : (504m) – 537m
Est : (7-9h) – 7h met totaal 1h rust, eet en drink pauzes.
Verslag :
De getallen zeggen meer dan duizend woorden, maar m’n benen ook….
Terug naar vanochtend.
7h opgestaan, rugzakje voor de dag ingepakt. De rest in de ’valies’.
Om 7h30 ontbijtje prikken. Lekker op z’n frans. Gekookt eitje, vers gemaakte yohurt’ vers gepers appelsiensap, thee en uiteraard een croissant, frans brood met kaas’ ham en zelfgemaakte confituur.
8h stipt doe ik m’n stretch oefening, neem afscheid van 1 van gastvrijste mensjes die ik ken.
Stappen beginnen we naar boven, dit voor de eerste 18km. Op km 8 staat er een alm achtig huisje, waar je gratis de drinken bus kan bijvullen met berg water. Ook broodjes ea, die wel tegen betaling. De stappenteller staat op 11200, dus ik heb m’n stappen voor vandaag al gedaan ;-).
Ik dacht dat we het steilste stuk achter de rug hadden, neen dus. We gaan nu echt off-road en met losse stenen, niet zo aangenaam. Veel schaapjes langs en op de weg. Even vergeten te vermelden, vanochtend 21gr, nu 24gr. De mist komt opzetten, dus de top van de berg is nog niet te zien. Na iedere bocht kom er nog een steile helling en schaapjes. Tot we even over een openbare weg moeten wandelen.
Daar staat een food-truck. Soft-drinks en vers fruit. Dus ik een banaan en een multi-vruchten drankje.
Ik geef de vriendelijk mens een briefje van 5 euro. ’heb je niets kleiner?’. Ik tast diep in m’n zakken, heb er veel. Ik krijg 3 euro bij elkaar ’is good zo’. Hij wist mij te vertellen dat het hoogste punt 1km verder op is, dan 5km plat en dan 5km naar beneden. En dat klopte bijna ;-).
In de down-hill heb ik alle mensen, die me voorbij hebben gestoken tijdens de up-hill weer netjes voorbij gestoken. (Jaja Hans). Een bordje dat zegd 600m tot Roncesvalles klinkt als muziek in de oren.
De temperatuur is een lekkere 24gr, bewolkt, maar al te goed, deze wandeling bij 30gr you niet te doen zijn.
Na wat zoeken vind ik het hotel. Het is in een oud klooster. Bij de receptie zeggen ze tegen mij dat ik een appartement heb en m’n bagage al op de kamer staat. Wat een luxe…
Even m’n pijne spiertjes onder de douche gestoken en een cerveca gaan drinken (we zitten tenslotte in spanje). Ook meteen een plaatse in de tapa-bar gereseveerd.
Rest mijn nog enkel nog te melden dat na deze, toch wel zeer zware dag, ik me best goed voel. Zo eens aan niets denken, buiten waar zet ik devolgende stap.
Allee, ik ga me schoon makes een eetjes doen. Ik weet al waar de startplaats voor morgen vroeg is.
Dan is het ’maar’ 217m omhoog, 633m omlaag en 21,5km.
Toodles en tot devolgende.
2025/08/18 : Parijs – Saint Jean Pied de Port via Bayonne
Yo,
De wekker gezet om op te staan om 7h. Jaja, ik dus wakker om 6h. Rugzakje nog maar eens herschikken.
Een op weg naar het station. Ik kwam daar dus 15min later aan. Ik dacht,’ik zal er alleen zijn’. Dat dachten die andere duizenden ook.
Dan maar een koffie met een croissant gaan eten en genieten van de me mensjes, die zenuwachtig rond lopen.
Op tijd aan het perron, maar blijkbaar van perron verandert, dus van perron 1 naar 4. Toch wel 30m.
Genummerde plaatsen, dus no problemo. Ik krijg een mail binnen van de sncf om te melden dat de trein van Bayonene naar St Jean niet zal rijden wegens kapot.
Hulp lijn ingeroepen, er is er nog eentje om 17h13.
De tgv vertrekt op tijd en met een slordige 300km/h glijd hij door het land.
Een hongertje words vakkundig weggewerkt door middel van een broodje kaas/ham.
We krijgen te horen dat we 20min vertraging oplopen door weersomstandigheden. En, ja, het was slecht weer.
Maw, ik had de kapotte trein toch niet kunnen halen.
Aangekomen in Bayonne komt er een vriendelijke medewerker vragen of ik de trein naar St Jean moet hebben. Hij bevestigd het uur.
Maar wat doe je met 24kg aan bagage. De oplossing wordt geboden door de medewerker.
Aan de overkant van het plein is een hotel. Zeg dat ik je heb gestuurd en ze zullen up bagage wel even bijhouden.
Het was niet de eerste keer dat ze dat deden, bagage wordt voorzien van een etiket met naam en telefoonnummer. 2euro en half.
En ik dus het stad in. Mooi, maar niet om 2h in rond te stappen. Dus, desporado.
Trein vertrekt op tijd en komt ook op tijd aan. Even naar het Santiago winkeltje om mijn 2de stempel te halen en op zoek naar een taxi om me naar het eerste hotel te brengen.
Krijg ik een sms van het hotel, dat ik maar moet begged waar ik ben, dan komen ze me halen.
Super hotel, eigenlijk gewoon bij de mensen thuis. Morgen ontbijt samen met de familie en als ik iets uit de ijskast wil, neem maar…
Daarstraks nog even gezellig mee aan de tafel gaan zitten babbelen.
Allee, genoeg getypt.
Morgen zware dag, 1200m omhoog, en 25km stappen.
Toedels
Tom
17/08/2025 : “Daar gaat ze”, oh, nee, “Daar ga ik”.
Normaal vertrek ik om 10h46 in Heide Station met een overstap van 23min op de Eurostar richting Parijs Nord.
Dus om zeker te zijn van het treinverkeer, de trein vroeger nemen (09h46).
Normaal op een kwartier te doen vanuit PBL, maar niet met meer dan 23kg.
We vertrekken dus om 09h15. We zullen in Ant-Ctr wel een uurtje moeten wachten, maar thuis rondlopen als een kieke zonder kop is zeker geen optie.
Bagage,
rugzak, 9kg,
Back-up zak, 14kg
Eurostar op naar Paris-Nord om 11h23.
Zo gezegd, zo gedaan.
Opstaan om 5h30. Kop koffie. Laatste emails bekijken en douche in.
Kleedjes aan en rondlopen also een kieke zonder kop.
Stipt om 9h15 stapjes beginnen doen. Te vroeg aan het station, maar liever zo.
Op tijd in Antwerpen. Ok, even wachten. Eurostar is op tijd en tegen 290km/h naar Parijs.
Op tijd aangekomen en richting hotel. Ik passeer het Louvre, waar iedereen met de vinger omhoog staat om een foto te trekken zodat die percies op de piramide staat.
Ik dus niet. Over de Seine en verder naar den toren.
Tijd om het hotel op te zoeken. Me ontdaan van m’n bagage en richting station.
Even kijken waar ik morgen vroeg moet zijn. 10min stappen en daar zijn we.
Wat een station. Eigenlijk een shopping center waar ook treinen aankomen.
Ff iets gegeten. Douchke pakken en slaapjes doen.
Heb wel een mail gekregen Dat de trein van Bayonne naar st.pied niet zal rijden, maar dat zien we morgen wel.
Slaapjes zacht.
16/08/2025 : De dag voordien_2
We gaan afronden voor vandaag.
Morgen vroeg nog een broodje maken voor op de trein. Samen met wat blokjes kaas en salami denk ik dat ik de 3h wel kan overbruggen.
De beslissing om de trein in Heide een uurtje vroeger te nemen staat vast. 10h46 wordt dus 09h46.
Kwestie van zeker te zijn dat ik op tijd ‘den eurostar’ kan pakken, anderzijds, thuis zitten wachten is niet zo aangenaam dan.
Vanmiddag m’n lieve schuine overbuur vrouw ‘Irene’ nog op bezoek gehad. (zij is niet schuin, maar het huis staat hier schuin over).
Ze zal voor Millie zorgen. Dat is een pak van m’n hart. (THX)
Zoals Lil zegde voor ons reis naar Louisiana, “Kunnen we nu al niet vertrekken?”.
Nee dus, het zal voor morgen vroeg zijn. Totaal gewicht van bagage 23kg. (9 op m’n rug,14 als ‘hand bagage’)
Morgen vroeg een douche, met de tondeuse nog eens door het haar (dat zal dan de volgende keer weer pas zijn rond 25/09).
Gas kraan dicht draaien, broodje maken. Matras en beleg van het bed halen. (op 25/09 komen ze een nieuwe auping matras leveren 😉)
Het beleg zal ik maar in de wasmand werpen, geen wasjes meer doen.
Jaja, ik ga afronden, nog even een NCIS meeprikken een proberen te slapen.
Toodels en tot morgen.
Een berichtje van Hans en m’n broer, ‘Nick’ die mij, elk op hun manier de wind in de rug wensen, zet mij aan om een extra beentje voor te zetten.
Een zenuwachtig Tommeke.
16/08/2025 : De dag voordien
Dag vriendjes en vriendinnetjes;
We gaan weer eens op stap. Vandaag, de dag ervoor heb ik al meer stapjes gedaan dan ik voor de helft van de volgende 6 weken ga doen.
Nu nog dat doen, dan nog even dat checken, zit dat in de ‘valies’? Ik moet zeker niet vergeten dat nog te doen, ….
Morgen, als ik op de trein zit, zal ik zeker en vast nog weer eens afvragen; “heb ik dat thuis gedaan, heb ik de kraan dichtgedraaid?”
Maar is ‘Tommeke’ er klaar voor? JA.
Laat maar komen.
